Adopcja dziecka z zagranicy

Celem głównym adopcji jest stworzenie dziecku, które zostało pozbawione opieki przez swoich rodziców biologicznych zastępczego środowiska rodzinnego Według prawa adopcja zagraniczna musi uwzględniać najlepszy interes dziecka. Taki rodzaj adopcji skutkuje stosunkiem pokrewieństwa jaki istnieje między rodzicami oraz dzieckiem. Adopcja, która jest postanowiona przed sądem ma trwały skutek. Adopcja jest utrzymywana w tajemnicy przed osobami trzecimi. Dziecko w swoich dokumentach używa nazwiska rodziców, którzy go adoptowali. Jeżeli dziecko ukończyło trzynaście lat wymagana jest jego zgoda na adopcje. Ten rodzaj adopcji jest możliwy, kiedy jest jedynym sposobem na to, aby zapewnić dziecku odpowiednie środowisko rodzinne.

Decyzję o adopcji podejmuje są rodzinny po upewnieniu się, że cała procedura przebiegła zgodnie z przepisami Konwencji Haskiej. Pośrednictwo w procedurze jest prowadzone w trzech ośrodkach, które wyznaczył Minister Polityki Społecznej a są to: -Publiczny Ośrodek Adopcyjny ul. Nowogrodzka 75 Warszawa -Krajowy Ośrodek Adopcyjny TPD ul. Krakowskie Przedmieście 6 Warszawa -Katolicki Ośrodek Adopcyjny ul. Grochowska 194/196 Warszawa Te trzy ośrodki gwarantują, że procedura przysposobienia jest wypełniona poprawnie. Każdy z tych Ośrodków ma Komisję do spraw Adopcji Zagranicznych i ona dokonuje kwalifikacji kandydatów na rodziców. Rodziny z Polski, które chcą adoptować dziecko, które jest obywatelem innego kraju powinni zwrócić się do ośrodka adopcyjnego na terenie swojego województwa. Ośrodek ten przygotuje rodzinę do procesu adopcyjnego oraz zgromadzi potrzebne dokumenty. Jeżeli procedura adopcujna rozpoczyna się w innym ośrodku niż wyżej wymienione wtedy dossier potencjalnych rodziców jest przesyłany do jednego z trzech warszawskich ośrodków w celu zakwalifikowania. Następnie dokumenty osób wnioskujących są przesłane do polskiego organu centralnego do spraw adopcji zagranicznych. Funkcję tą w naszym kraju wykonuje Departament Polityki Rodzinnej w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Dokumenty jakie należy złożyć muszą być przetłumaczone na język urzędowy państwa, z którego pochodzi dziecko przez tłumacza przysięgłego. Dokumenty jakie należy złożyć to 1)Wniosek do organu centralnego pochodzenia dziecka o adopcji dziecka lub dzieci oraz prośbę o wpisanie wnioskodawców na listę rodzin oczekujących. 2)Odpisy aktów urodzenia przyszłych rodziców. 3)Odpis aktu małżeństwa. 4)Wyciąg z rejestru karnego, który jest wystawiany w ciągu ostatniego pierwszego miesiąca 5)Zaświadczenie o zarobkach 6)Poświadczenie obywatelstwa. 7)Dokumentacja medyczna poświadczająca o braku przeciwwskazań medycznych do adopcji 8)Wywiad środowiskowy, który jest przeprowadzony przez uprawnioną do tego instytucję 9)Zgoda organu centralnego na dalsze postępowanie adopcyjne oraz przywiezienie dziecka do kraju wystawione imiennie na wnioskodawców.

Prawne źródła, które odnoszą się do adopcji zagranicznej w Polsce to Polski Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz.U. z 1964 r., Nr 9, poz. 59, z późn. zm); ustawa z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej ( Dz.U. Nr 149, poz. 887, z późn.zm.) oraz Konwencja o ochronie dzieci i współpracy w dziedzinie przysposobienia międzynarodowego podpisana 29 maja 1993 w Hadze a w Polsce 1 października 1995 roku oraz obwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 stycznia 2012 r. w sprawie listy ośrodków adopcyjnych upoważnionych do współpracy z organami centralnymi innych państw lub z licencjonowanymi przez rządy innych państw organizacjami lub ośrodkami adopcyjnymi (M.P. z dnia 9 lutego 2012 roku, poz. 44).