Adopcja dziecka

Konieczne do przysposobienia dziecka jest również przejście przez odpowiednie szkolenie, które w zależności od ośrodka może odbywać się w różnej formie. Najczęściej jest to dziewięćdziesiąt godzin wykładów. Po przejściu wywiadu rodzinnego, badania przez psychologa oraz szkolenia osoby starające się o przyjęcie dziecka otrzymują kwalifikację, Od tego czasu mogą oczekiwać na propozycje dziecka. Dziecko może być w różnym wieku w zależności od wieku osób starających się. O dziecko małe mogą starać się osoby młode z krótkim stażem małżeńskim. Propozycje dziecka starszego otrzymują zazwyczaj osoby starsze z dłuższym stażem małżeństwa. Jeżeli ma trzynaście lat lub powyżej musi wyrazić zgodę na adopcje. Aby mogła utworzyć się rodzina w wyniku adopcji dziecka musi utworzyć się odpowiednia więź. Na szkoleniach dla kandydatów na rodziców adopcyjnych podkreśla się, że nie koniecznie trzeba zgadzać się na pierwszą propozycję dziecka i nie można działać pod wpływem impulsu. Dzieci, które są adoptowane w starszym wieku znajdowały mają najczęściej za sobą trudne życiowe przeżycia. Często potrzebne jest im wiele ciepła, miłości i cierpliwości, aby uzupełnić te braki. Bywa i tak, że dziecko adoptowane ma określone wady rozwoje, wymaga rehabilitacji czy pomocy lekarskiej. Wynika to z nie właściwego przebiegu ciąży u matki to znaczy palenia, nadużywania alkoholu, silnego stresu, stosowania szkodliwych środków farmaceutycznych. W tym przypadku zadaniem rodziców adopcyjnych jest zapewnienie dziecku pomocy specjalisty w celu leczenia dziecka i pomocy mu w jak najlepszym rozwoju. Im wcześniej takie dziecko dzięki pomocy rodzony adopcyjnej otrzyma pomoc specjalisty tym większa szansa na lepsze rezultaty leczenia.

Często dzieci przysposobione mogą mieć zespół poalkoholowy FAS czy ADHD. Skutkiem adopcji całkowitej dziecka jest fakt, że rodzice biologiczni dziecka nie mogą dowiedzieć się gdzie ono przebywa ani uzyskać informacji o miejscu jego przebywania. Osoba, która została adoptowana może zobaczyć dokumenty dotyczące tego faktu po ukończeniu osiemnastego roku życia.

Adopcja skutkuje również prawem dziedziczenia przez dziecko majątku po rodzicach, którzy go adoptowali. Część ludzi decyduje się na adopcje małego dziecko, gdyż chcą, aby od początku przebywało w ich rodzinie i było pozbawione ciężkich przeżyć jakie mogą mieć starsze dzieci. Matka biologiczna może się zrzec władzy rodzicielskiej po sześciu tygodniach od urodzenia dziecka i wtedy istnieje możliwość jego adopcji.

Dziecko musi mieć uregulowaną sytuacje prawną, aby można było je adoptować. Może do tego dojść również na skutek pozbawienia władzy rodzicielskiej w wyniku sprawowania nie odpowiedniej opieki nad dzieckiem. Konsekwencją adopcji niemowlaka jest to, że dziecko nie jest świadome tego, że zostało adoptowane, ponieważ nie pamięta tego faktu.

Rolą rodziców jest wtedy powiedzenie o tym dziecku w odpowiedni sposób. Nie warto ukrywać tego faktu i lepiej to zrobić jak najwcześniej, najlepiej w wieku przedszkolnym, aby dziecko dowiedziało się o tym fakcie od swoich rodziców a nie osób trzecich. Bardzo ważne jest, aby nie oszukiwać dziecka i nie zatajać przed nim faktu adopcji. Istotne jest przy tym by dziecko miało świadomość miłości i troski rodziców adopcyjnych. W 2012 roku weszło nowe prawo dotyczące funkcjonowania ośrodków adopcyjnych i adopcji dziecka, z którym warto, aby zaznajomiły się osoby, które pragną przysposobić dziecko. Okres oczekiwania na dziecko po kwalifikacji ma różną długość. Może trwać kilka miesięcy a w niektórych przypadkach kilka lat. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji danej pary czy osoby samotnej. Można adoptować kilkoro dzieci naraz jeżeli są rodzeństwem i mają uregulowaną sytuację prawną.

Jeżeli osoby, które już adoptowały dziecko starają się o kolejne muszą mieć świadomość, że czas oczekiwania będzie dłuższy niż w przypadku pierwszego dziecka. Warto więc być cierpliwym w oczekiwaniu na upragnione dziecko. Jeżeli ośrodek adopcyjny, do którego zgłosiła się rodzina pragnąca adoptować dziecko ma dla niej propozycje zazwyczaj jest telefon w momencie podjęcia decyzji złożenie dokumentów do sądu o preadopcji oraz przysposobieniu dziecka. Okres preadopcji to taki czas kiedy rodzina odwiedza dziecko, które pragnie adoptować a potem zabiera go do swojego domu, aby mogło przebywać w nowej rodzinie. Przez ten czas pracownicy ośrodka kontaktują się z rodziną, odwiedzają ją w celu sprawdzenia jak sprawowana jest opieka nad dzieckiem Zgodę na preadopcje musi wyrazić sąd i najczęściej jest ona wystawiana zaocznie.. Jeżeli wszystko jest dobrze wyznaczany jest termin rozprawy, na której sąd decyduje o przyznaniu władzy rodzicielskiej rodzicom adopcyjnym.

Dziecko przyjęte do rodziny może otrzymać nowe imię nadane przez „nowych” rodziców oraz ich nazwisko. Staje się pełnoprawnym członkiem ich rodziny. Adopcja dziecka wymaga dużej cierpliwości, konsekwencji, oraz miłości w rodzinie, aby wychować adoptowane dziecko na dobrego człowieka. Bardzo istotne są również relacje w małżeństwie, które adoptowało dziecko. Związek takich osób powinien być stabilny, trwały i pełen miłości. Decyzja o adopcji dziecka powinna być podjęta świadomie i odpowiedzialnie po wcześniejszym odpowiednio długim przemyśleniu i nie mogą w nią ingerować osoby trzecie. Dziecko adoptowane powinno mieć jak najlepsze warunki do odpowiedniego wzrostu i rozwoju. Wychowanie dziecka adoptowanego nie jest proste i obydwoje rodzice ponoszą równą za nie równą odpowiedzialność. Są różne rodzaje adopcji adopcja pełna, niepełna, całkowita. Na skutek przysposobienia pełnego między przysposabiającym a przysposobionym powstaje stosunek podobny do tego, który łączy dzieci i rodziców. W ten sposób dziecko jest całkowicie włączone do nowej rodziny a więzy, które łączą go z rodzicami biologicznymi oraz krewnymi zostają zerwane. Utrata władzy rodzicielskiej przez rodziców biologicznych jest definitywna i nie może ulec przywrócenie chyba, że przysposobienie zostanie zerwane. W wyniku tego rodzaju przysposobienia dziecko otrzymuje nowe nazwisko oraz imię i tworzony jest nowy akt urodzenia.

Drugim rodzajem przysposobienia jest adopcja niepełna. Powstaje wtedy stosunek rodzinny tylko pomiędzy dzieckiem a przysposabiającym i nie jest rozciągnięty na krewnych przysposabiającego. Skutki tej adopcji rozciągają się natomiast na zstępnych przysposobionego. Skutkiem przysposobienia niepełnego jest obowiązek alimentacyjny dotyczące przysposobionego i jego zstępnych oraz przysposabiającym a nie między przysposobionym a krewnymi przysposabiającego. W tym przypadku pokrewieństwo dotyczy tylko zstępnych i ma to wpływ na zasady dziedziczenie oraz formę sporządzenie zupełnego aktu urodzenia. Nie ma utajnienia nazwiska oraz pochodzenia rodzinnego. Nie sporządza się nowego aktu urodzenia w przypadku dziecka, które jest przysposobione w sposób niepełny. Takie dziecko zachowuje podwójny stan cywilny. Jest członkiem swojej rodziny oraz dzieckiem osób, które go przysposobiły. Bardzo rzadko dokonuje się tego rodzaju przysposobienia. Najczęściej dochodzi do tego w sytuacji, kiedy jest to rozwiązanie korzystne dla dziecka. Kolejnym rodzajem adopcji może być adopcja całkowita. Przysposobienie całkowite,jest zwane również anonimowym. To najściślej łącząca postać przysposobienia. Wiąże ono dziecko z nową rodziną w sposób zupełny i nierozerwalny, włącznie z nadaniem mu nowej tożsamości i zupełnym zerwaniem wszelkich więzów z jego rodzicami biologicznymi. Dziecko adoptowane jest pod każdym względem ma takie same prawa jakby było naturalnym dzieckiem osób, którzy go adoptowali. Polskie prawo dopuszcza rozwiązanie przysposobienia niepełnego i pełnego. Może to być dokonane jednak tylko na wniosek przysposobionego, przysposabiających lub prokuratora. Muszą jednak być ku temu bardzo konkretne przesłanki. Sąd ocenia sytuacje indywidualnie sprawdzając czy więzy rodzinne uległy zupełnemu rozpadowi. Przysposobienie nie może być rozwiązane po śmierci przysposobionego. Może natomiast po śmierci przysposabiającego jeżeli zmarł już po wszczęciu postępowania.

Jeszcze innym rozwiązaniem dla osób, które chcą mieć dziecko jest adopcja ze wskazaniem. Polega ona na tym, że matka biologiczna wybiera rodzinę, która adoptuje jej dziecko. Jest to adopcja jawna, ponieważ rodzina zna matkę biologiczną dziecka a ona zna rodzinę oraz adres pod jakim mieszkają. Czasem może być tak, że matka decyduje się oddać dziecko a po porodzie zmienia zdanie. Coraz więcej ludzi podejmuje decyzję o adopcji ze wskazaniem po długim borykaniu się z bezpłodnością, ponieważ nie chcą przechodzić przez całą procedurę adopcyjną i czekać. Niestety mogą mieć potem problem z formalnym zalegalizowaniem adopcji. Nie każdy ośrodek adopcyjny zgadza się formalnie przeprowadzić ten rodzaj adopcji.

W Polsce jest możliwe przeprowadzenie adopcji krajowej i zagranicznej. przyjęcie dziecka z zagranicy jest możliwa tylko w wybranych placówkach. Aby dziecko mogło być zaadoptowane musi mieć uregulowaną sytuacje prawną czyli jego biologiczni rodzice muszą się go zrzec lub być pozbawieni władzy rodzicielskiej. Z tego powodu bardzo dużo dzieci, które oczekują na nową rodzinę w domach dziecka i placówkach opiekuńczych nie może być adoptowanych z powodu nie uregulowanej sytuacji prawnej a rodzice biologiczni mimo że nie podejmują kontaktu z dzieckiem nie chcą się go zrzec. Rodzina zanim zaadoptuje dziecko ma możliwość pełnego wglądu w jego dokumentacje medyczną oraz możliwość wykonania badań lekarskich w celu poznania stanu zdrowia dziecka. Decyzja o adopcji dziecka musi być podjęta świadomie i odpowiedzialnie, ponieważ jest to przyjęcie dziecka pod opiekę i uznanie za swoje na całe życie.